"O sakramentach" cz. 1

Okres Wielkiego Postu i Paschy był w starożytności chrześcijańskiej czasem bezpośredniego katechumenatu, inicjacji i mistagogii.
Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia zakładały rytuały przedchrzcielne, przygotowujące do chrześcijańskiej inicjacji. Inicjację tę rozumiemy jako wprowadzenie w życie chrześcijańskie poprzez sakramenty chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Mistagogia, to wyjaśnienie tajemnicy, czyli istoty sakramentów.

Ze względu na szczególny charakter czasu Wielkiego Postu i Wielkanocy, o którym napisano powyżej, spotkania grupy Odnowy w Duchu Świętym działającej w naszej parafii, w najbliższych tygodniach będą zawierać element katechezy dotyczącej sakramentów. Cykl katechez „O sakramentach”, w których będziemy opierać się przede wszystkim na Katechizmie Kościoła Katolickiego (dalej: KKK) ma pogłębić nasze rozumienie działania Chrystusa w Jego Kościele, które jest działaniem przez sakramenty. W efekcie mamy bardziej świadomie i owocnie sięgać po te znaki uświęcenia.

Na naszej parafialnej stronie internetowej będziemy publikować zapis tego nauczania, aby umożliwić szerszej grupie odbiorców skorzystanie z katechez.

Langusta na palmie

KATECHEZA 1:
SAKRAMENTY - ZNAKI UŚWIĘCENIA DOKONYWANEGO PRZEZ CHRYSTUSA W KOŚCIELE I Z KOŚCIOŁEM MOCĄ DUCHA ŚWIĘTEGO.

1) Przez liturgię Kościoła Chrystus ukazuje, uobecnia i przekazuje swoje dzieło zbawienia.
KKK 1076: W dniu Pięćdziesiątnicy przez wylanie Ducha Świętego Kościół został ukazany światu. Dar Ducha zapoczątkowuje nowy czas w "udzielaniu Misterium": czas Kościoła, w którym Chrystus ukazuje, uobecnia i przekazuje swoje dzieło zbawienia przez liturgię swojego Kościoła, "aż przyjdzie" (1 Kor 11, 26). W tym czasie Kościoła Chrystus żyje oraz działa teraz w Kościele i z Kościołem w nowy sposób, właściwy dla tego nowego czasu. Działa przez sakramenty (…)

KKK uczy nas, że w obecnym czasie historii zbawienia działanie Boże wyraża się w sakramentalnych znakach. To, co przez sakramenty czyni Kościół, jest działaniem samego Chrystusa, dzięki mocy Ducha świętego. W Konstytucji o liturgii czytamy: „(…) Chrystus jest obecny zawsze w swoim Kościele (…). Jest obecny swoją mocą w sakramentach, tak że gdy ktoś chrzci, sam Chrystus chrzci” (KL 7).

2) Sakrament – widzialny znak niewidzialnej łaski
KKK 1084: Chrystus, "siedząc po prawicy Ojca" i rozlewając Ducha Świętego na swoje Ciało, którym jest Kościół, działa obecnie przez sakramenty ustanowione przez Niego w celu przekazywania łaski. Sakramenty są widzialnymi znakami (słowa i czynności), zrozumiałymi dla człowieka. Urzeczywistniają one skutecznie łaskę, którą oznaczają, za pośrednictwem działania Chrystusa i przez moc Ducha Świętego.

Chrystus zsyłając na Apostołów Ducha Świętego, powierzył im swoją własną władzę – władzę uświęcania. Uświęcanie zaś jest niczym innym jak umożliwianiem życia w jedności (przyjaźni, komunii) z Bogiem. Tej łaski – łaski uświęcającej - dostępujemy przez sakramenty.
Sakramenty to widzialne znaki, dostępne dla zmysłów człowieka, czytelne dla jego umysłu niosące ze sobą niewidzialny skutek, jakim jest uświęcenie, czyli – powiedzmy to jeszcze raz – przyjaźń z Bogiem, a także jej zawiązanie i pogłębienie.

3) Jakie jest pochodzenie sakramentów
KKK 1114: Opierając się na nauczaniu Pisma świętego, na tradycjach apostolskich... i na zgodnym zdaniu Ojców, wyznajemy, że wszystkie sakramenty Nowego Przymierza zostały ustanowione przez Jezusa Chrystusa.
KKK 1210: Sakramenty Nowego Prawa zostały ustanowione przez Chrystusa. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, sakrament święceń i małżeństwo (…).

Katechizm stwierdza w tych miejscach krótko, że sakramenty – owe siedem znaków łaski uświęcającej – pochodzą od samego Chrystusa. Na potwierdzenie tego faktu przywoływane jest świadectwo Pisma Świętego i Tradycji, czyli dwóch filarów, na których opiera się wiara katolicka. Wspomniani zostali także Ojcowie (Kościoła), których przekaz stanowi przejaw tego, co nazywamy Tradycją. To, jak w konkretny sposób sakramenty zostały przekazane Kościołowi, spróbujemy przybliżyć w kolejnych katechezach.

ks. Karol Stawowczyk