Wiara i nawrócenie

Poniedziałek – Dzieje apostolskie 2, 37-39
oraz list św. Pawła Apostoła do Efezjan 3, 17a

Dz 2, 37-39: Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» - zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. «Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz». Ef 3, 17a: Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach;

Po pierwszej ewangelizacji, jaka miała miejsce tuż po Zesłaniu Ducha Świętego, wielu zrozumiało, że jest grzesznikami i że potrzebują zbawienia - „przejęli się do głębi serca”. Serce w Biblii to nie tylko sfera emocji. Człowiek Biblii nie oddzielał serca od rozumu. A zatem „przejąć się do głębi serca” to nie tylko „przestraszyć się”, ale i „zrozumieć”. Nie tylko „zapałać pragnieniem” ale i „stać się gotowym do życiowych wyborów”.

Grecki oryginał Dziejów Apostolskich mówi, że serca słuchających św. Piotra „zostały przekłute/przebite”. Na ile Ciebie porusza Ewangelia, Dobra Nowina o zbawieniu grzeszników, które jest w Jezusie? Nie chodzi o to, na ile jesteś nią wzruszony (emocjonalnie), ale na ile pobudza ona Twoją wolę, do podjęcia pewnych decyzji wynikających z wiary?

Wtorek – Księga Rodzaju 12, 1-4

Rdz 12: 1 Pan rzekł do Abrama: «Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. 2 Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. 3 Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi». 4 Abram udał się w drogę, jak mu Pan rozkazał, a z nim poszedł i Lot. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu.

Abrahama (pierwotne imię: Abram) nazywamy „ojcem wszystkich wierzących” (por. Rz 4, 11-12, Ga 3, 7). W jego historii odnajdujemy bowiem istotę tego, czym jest wiara. Wiara dla Abrahama i każdego człowieka Biblii to z jednej strony poznanie istnienia Boga, a z drugiej zaufanie Mu i poddanie się Jego prowadzeniu.

By wierzyć w znaczeniu biblijnym – a więc i chrześcijańskim – potrzeba zdobyć się na zaufanie Bogu. Jak Abraham, siedemdziesięciopięcioletni człowiek, który zaczął nowe życie. Jak wygląda Twoja dyspozycyjność wobec Bożego planu? Czy jesteś gotowy zmienić swoje życie i ukształtować je tak, by rządziła nim Boża wola? To droga w nieznane, jak u Abrahama. Jedyne co znasz to… Boża miłość.

Środa – List do Hebrajczyków 11, 8-10 oraz
List św. Pawła Apostoła do Galatów 3, 6b-7.9

Hbr 11: 8 Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie. 9 Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. 10 Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. // Ga 3: 6b Abraham uwierzył Bogu i to mu poczytano za sprawiedliwość. 7 Zrozumiejcie zatem, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama. (…) 9 I dlatego tylko ci, którzy polegają na wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze.

Wędrówka w nieznane, koczowniczy tryb życia i wiele innych. Namioty, gdy liczy się na miasto o silnych fundamentach. Ale nie tylko Abraham miał w sobie taką wiarę. Miały ją też pokolenia tych, którzy „polegają na wierze”.

Bóg Tobie także przyrzeka Ziemię Obiecaną. Nie widziałeś jej. „Ani oko nie wiedziało, ani ucho nie słyszało”… Idziesz?

Czwartek – Ewangelia według św. Mateusza 6, 31-33

[Jezus powiedział] 31 Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? 32 Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. 33 Starajcie się naprzód o królestwo [Boga] i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane.

Nawrócenie utożsamiamy często ze zmianą moralności. Owszem, ma ono związek z moralnością. Niemniej jednak najpierw polega na ufnym, dziecięcym zwróceniu się do Boga. Bez tego, przykazania Boże będą się nam wydawać opresyjne, a Boża Opatrzność daleka. Ciekawe: w powyższym fragmencie nie ma tu mowy o nawróceniu jako zrezygnowaniu z grzechów. Jest tu natomiast mowa o zmianie myślenia, czyli czegoś bardziej pierwotnego niż uczynki.

Wiemy już, że sprawiedliwość Boża (świętość), to łaska (uświęcająca): otrzymuje się ją, a nie zdobywa. Jak więc mamy się o nią „starać”? Przyjmując odpowiednie życiowe priorytety. Jeśli starałbym się w życiu o tyle innych rzeczy, a zaprzepaścił łaskę – co mi tak naprawdę zostanie?

Piątek – Ewangelia według św. Marka 10, 17.19-22

17 (…) przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» (…) [Odpowiedział mu Jezus] 19 Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę». 20 On Mu rzekł: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». 21 Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» 22 Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

Nie zabiłem, nie ukradłem, modlę się, co niedziela chodzę na Mszę św. i daję na tacę… i na kolędę też…

Naprawdę, nie idzie tu o pieniądze. Pytanie nie o to co dajesz, tylko co… zostawiasz dla siebie? Nie dojdziesz do Ziemi Obiecanej, zostając jedną nogą w bezpiecznym gniazdku.

Sobota – Ewangelia według św. Łukasza 1, 38 oraz Ewangelia według św. Jana 2, 5

Łk 1, 38 (…) rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» // J 2, 5 (…) Matka [Jezusa] powiedziała do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie".

Jak Abrahama autorzy natchnieni nazywają ojcem w wierze, tak Maryję – również w tym konkretnym aspekcie – możemy nazwać naszą matką.

Sobór Watykański II uczy: „(…) Niechaj (…) wierni pamiętają o tym, że prawdziwa pobożność nie polega ani na czczym i przemijającym uczuciu, ani na jakiejś próżnej łatwowierności, lecz pochodzi z wiary prawdziwej, która prowadzi nas do uznawania przodującego stanowiska Bogarodzicielki i pobudza do synowskiej miłości ku Matce naszej oraz do naśladowania Jej cnót” (Lumen Gentium, 67). Maryja, nasza Matka uczy nas wiary. Uczy, że aby wierzyć trzeba słuchać i wypełniać to, do czego wzywa nas Bóg.

Niedziela – Ewangelia według św. Marka 1, 14-20

14 Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: 15 "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!"16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi". 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

Św. Marek Ewangelista dokonał niesamowitego streszczenia głoszenia Jezusa: w dwóch zdaniach zawarł Jego orędzie. Ale nie myśl, że ewangelizacja Jezusa, to tylko dwa zdania. Może jej treść da się tak skondensować… . Ale żeby te słowa „przebiły serce” (por. rozważanie z poniedziałku) Jezus idzie do konkretnych ludzi, w ich konkretnej sytuacji życiowej. I każe/wzywa/zaprasza (?) by zostawili swoje dotychczasowe życie i poszli za Nim.

W jakiej sytuacji życia przyszedł do Ciebie Jezus? Co musisz zostawić/zmienić, by pójść za Nim? Idziesz?

 

opr. ks. Karol Stawowczyk
W trakcie opracowywania korzystano z:
1. www.effatha-lublin.pl
2. Rekolekcje Ewangelizacyjne Odnowy. Część A - Metodyczna, Część B - Katechezy; Magdalenka 2012